Goal–Directed Persistence (การมุ่งเป้าหมาย) เป็นทักษะสมองที่สำคัญเพื่อนำไปสู่ความสำเร็จของชีวิต ถ้าลูกของเราไม่มีความมุ่งมั่นพากเพียร ชีวิตข้างหน้ามีปัญหาแน่
ผู้ใหญ่บ่นกันนักว่า เด็กสมัยนี้ไม่มีน้ำอดน้ำทนเรื่องหนักไม่เอา เรื่องเบาไม่สู้ งานยากก็ถอย เจออุปสรรคก็ล้มเลิกกลางคัน แถมเมื่อล้มแล้วก็จุก..ลุกไม่ขึ้น
ความอดทนมุ่งมั่น เป็นทักษะสมอง EF ที่เรียกว่า Goal–Directed Persistence เป็นทักษะสมองในการยึดมั่นในจุดมุ่งหมายของตน เมื่อตั้งเป้าจะทำอะไรแล้ว ก็ไม่หันเหเบี่ยงเบนไปจากเป้าหมาย แม้มีอุปสรรคก็จะฝ่าฟันไปให้ได้ เมื่อล้มแล้วก็จะพยายามลุกขึ้นมาใหม่ ตัวอย่างที่เห็นได้ชัดก็ในงานที่ต้องฝึกฝนหรือทำในช่วงเวลายาวๆ เช่น นักกีฬาที่ตั้งเป้าหมายว่าจะต้องได้เข้าแข่งขันกีฬาระดับชาติ ต้องฝึกฝนนานเป็นปีๆ
แต่ใช่ว่าจะต้องรอฝึกในเรื่องใหญ่ๆ เท่านั้น เด็กๆ ก็สามารถเรียนรู้ความมุ่งมั่นพากเพียรได้จากเรื่องเล็กๆ ในชีวิตประจำวัน เช่น กินข้าวให้หมดจาน ตั้งใจทำการบ้านให้เสร็จ หยอดกระปุกทุกวันเอาเงินไว้ซื้อของเล่นที่อยากได้ เป็นต้น ซึ่งเมื่อฝึกฝนมาเรื่อยๆ ต่อไปก็จะกลายเป็นคุณลักษณะอดทนพากเพียร “อึด-ฮึด-สู้” คนที่มีทักษะด้านนี้ดี จะไม่กลัวอุปสรรคปัญหา กล้าต่อสู้ กล้าเอาชนะ ล้มแล้วลุก
ในโลกศตวรรษที่ 21 ผู้ใหญ่จึงต้องให้โอกาสเด็กฝึกฝนเพื่อสร้างทักษะสมอง EF ในด้านนี้อย่างจริงจัง ให้เขามีความมุ่งมั่นแล้วทำสำเร็จไปทีละเล็กละน้อย ให้ความสำเร็จในเรื่องเล็กๆ เหล่านั้นจะเป็นพลังใจในการหล่อเลี้ยงจิตใจของเขา ให้งอกงามกลายเป็นทักษะที่ฝังอยู่ในสมอง ไม่ว่าโตขึ้นจะมีอาชีพอะไร ลูกจะเป็นคนที่มีทักษะของความมุ่งมั่น กัดไม่ปล่อย ทำงานคุณภาพ มุ่งผลสัมฤทธิ์ที่ต้องสำเร็จ มีความอดทนอุตสาหะ คนที่ประสบความสำเร็จมักจะมีคุณลักษณะข้อนี้เห็นได้ชัดเจน
คำสำคัญของ Goal–Directed Persistence = มุ่งเป้าหมายได้แก่
แรงจูงใจใฝ่สัมฤทธิ์
เกาะติดเป้าหมาย
พากเพียรอุตสาหะ
ฝ่าฟันอุปสรรค
“ในโลกศตวรรษที่ 21 ที่เต็มไปด้วยปัญหา ความท้าทายและอุปสรรค ผู้ใหญ่จึงต้องให้โอกาสเด็กฝึกฝนเพื่อสร้างทักษะมุ่งมั่นพากเพียร อึดฮึดสู้ ล้มแล้วลุกได้”
“ให้ความสำเร็จในเรื่องเล็กๆเหล่านั้นเป็นพลังใจในการหล่อเลี้ยงจิตใจของเขา และงอกงามกลายเป็นทักษะที่ฝังอยู่ในสมองไปตลอดชีวิต”
